Facebook-irritaties

Als je geen Facebook hebt, kun je in twee categorieën geplaatst worden. 
Ofwel je hebt onder een steen gelegen, óf je bent bejaard. Een andere optie is er volgens Facebookgebruikers niet. 
Ik ben er zelf trouwens ook een, zo'n Facebookgebruiker. Vrij actief ook. Ik kan me stuk lachen om grappige filmpjes, leuke opmerkingen of een foto die meer dan duizend woorden zegt. Maar ik vind het ook goed dat belangrijke zaken op deze manier snel verspreid kunnen worden. Het voordeel van de internetgeneratie, zeg maar. 

In een artikel op www.ze.nl las ik echter dat er, naast de positieve effecten van Facebook, ook 5 grote irritaties heersen op dit gebied. Namelijk deze:

1. De duckface. 
De grote groepen meisjes (en soms jongens!) die dit eendenbekkie trekken op de foto heb je zo gevonden. Met als gevolg een gigántische lading likes op die bewuste foto's. Ik vraag me af waardoor dat komt. Omdat ze door het eendenbekkie heel fotogeniek lijken? Of omdat ze met zo'n getuit mondje voor veel mannen een seksuele impressie lijken te wekken? Nou ja. Kies zelf maar.

2. De trotse ouder. 
Ik moest hier wel even om lachen. In mijn eigen tijdlijn bárst het namelijk ook van de, vaak kersverse, ouders die hun kinderen vaak op Facebook plaatsen, het liefste met de lachende ouder in kwestie ernaast. Ach. Dit vind ik twee kanten hebben. Leuk om te zien dat je als ouder trots bent. Vroeger vertelde je dit aan de rand van het schoolplein tot vervelens toe aan andere ouders, nu zet je het op Facebook. Soms best vervelend, dat snap ik, maar what's new. 

3. De dagdoornemer.
Ja, dat dit een irritatie is snap ik. Ik kan me voorstellen dat je belangrijke en heel leuke gebeurtenissen wilt delen met de wereld. Maar je dagelijkse maaltijd? Elke week vertellen dat je weer schoongemaakt hebt? Elke avond vertellen dat je gaat slapen? Ik ben benieuwd hoeveel mensen mij gaan ontvrienden als ik elke dag vertel wanneer ik ga ontbijten of naar het toilet moet. Ik denk dat ik er weinig over houd. En dan kan ik ze niks kwalijk nemen.

4. De negatieve aandachtszoeker.
Ken je ze? De mensen die op Facebook alleen 'pffft' of 'zucht' zetten. En je bent het bloed onder je nagels pas écht kwijt wanneer jij dan vraagt wat er is en zij dan reageren met 'oh, niks, dat vertel ik liever niet op Facebook...' Waarom zet je het dan überhaubt online?! Schiet mij maar lek, mensen.

5. De heldhaftige goeddoener.
Ach, het heeft iets aandoenlijks. Die mensen die alles, maar dan ook álles, dat met goede doelen te maken heeft delen. Sign this petition! Help de arme kinderen in Afrika! Lekker makkelijk hè, en zo fijn gratis. Lieve mensen, misschien oud nieuws, maar als je de kinderen in Afrika wilt helpen, ga er dan naartoe en help ze. Ik denk dat dat heel wat meer vruchten afwerpt. Desondanks; goed dat er petities getekend worden, we kunnen onze Tweede Kamer er lekker mee op stang jagen. Hartstikke hilarisch om dat dan weer terug te zien op televisie! 

Als ik het zelf zo teruglees, is er eigenlijk niet zoveel nieuws onder de zon. De ergernissen die we als mensen hebben, worden nu alleen wat meer 'online ergernissen'. Ik denk eerlijk gezegd, dat we ons er niet te druk over moeten maken. Mensen die je vervelend vindt, die zullen er altijd blijven. Hoewel het natuurlijk wel handig zou zijn als we bij die mensen even weer lekker ouderwets ADSL in konden stellen. Als ze dan weer vervelend zitten te doen op Facebook, ga jij gewoon een paar uur lang bellen. Lekker puh.